Gebitsslijtage is verlies van tandweefsel door andere oorzaken dan cariës (gaatjes). Slijtage van het gebit komt bijna bij iedereen voor en is vaak met het toenemen van de leeftijd waarneembaar. Tanden en kiezen die een leven lang zijn gebruikt zien er nu eenmaal anders uit dan kersverse exemplaren!
Maar soms verloopt de slijtage anders of veel sneller dan gewoonlijk en is de schade ernstig, juist al bij jonge mensen. Deze pathologische vorm van slijtage van het gebit is in de westerse wereld een groeiend probleem. Pakweg 1 op de 10 mensen heeft last van een meer dan normale slijtage van het gebit. Daarmee is gebitsslijtage hard op weg tandheelkundige volksziekte nummer 1 te worden.
Uw gebit kan slijten door mechanische of chemische oorzaken:
Het verlies van tandweefsel is onomkeerbaar: wat weg is, is weg. Dit proces heeft ernstige nadelige consequenties voor het hele gebit:
Het onderzoek naar gebitsslijtage begint met vragen over de oorzaken en vragen naar uw uiterlijke -, praktische – of pijnklachten. De tandarts inspecteert de mondholte en het gebit. De tandarts kan gebitsmodellen, kleurenfoto’s en röntgenfoto’s maken om de staat en de functie van uw gebit goed vast te leggen. De tandarts legt de mate van slijtage vast, voert eventueel speekseltesten uit, bepaalt de oorzaak van de gebitsslijtage en stelt een behandeling voor.
Het diagnosticeren en behandelen van extreme gebitsslijtage is complex en een vak apart. Binnen Beekpark Tandartsen is tandarts Rianne Rutten gespecialiseerd in de behandeling van patiënten met gebitsslijtage.
1. Preventie
Is de slijtage (nog) niet heel ernstig, dan is de behandeling erop gericht verdere slijtage te voorkomen. De tandarts geeft informatie over de oorzaken van uw gebitsslijtage en het individuele risico voor de toekomst, advies voor het voorkomen van erosie en wijst u zonodig op slechte poets- en mondgewoontes. Knarst u met uw tanden? Dan kan de tandarts een gebitsbeschermingsplaatje voor u maken.
2. Adhesieve tandheelkunde
De tandarts kan de versleten tanden en kiezen herstellen met restauratiemateriaal dat direct in de mond wordt aangebracht. Daarnaast bestaat de mogelijkheid om het weefselverlies indirect te herstellen, bijvoorbeeld met facings. Dit herstellende deel van de tandheelkunde wordt adhesieve tandheelkunde genoemd.